twórczość alphy

alpha

***(dla Cioci A.)
Trumna stoi w kaplicy.
Przy niej płoną świece.
A w trumnie Ty.
Najlepsza Ciocia świata.
Pisałam kiedyś wiersz.
Napisałam dwie linijki.
Więcej nie zdążyłam.
To był wiersz dla Ciebie.
Tak się śmiałaś z tych dwóch linijek.
Teraz już jedyne co mogę zrobić
to napisać wiersz i położyć go na grobie.
Bo już odeszłaś...
Tak szybko!
Choroba zabrała cię do Boga.
Oddychałaś coraz wolniej,
aż w końcu przestałaś.
Mnie tam nie było.
Byłam w Naszym ukochanym miejscu.
Dwa tygodnie temu był tam grill, pamiętasz?
Wtedy byłam pewna, że jeszcze nie odejdziesz,
że zatańczysz na moim weselu.
Nie udało się...
Rak zabrał Cię tak wcześnie!
Miałaś tylko 62 lata.
Najmłodsza z sióstr odeszła pierwsza.
Nie poddałaś się do końca.
Wierzyłaś, że wyzdrowiejesz.
Nie wyzdrowiałaś...
Odeszłaś...
Płomienie świec przy trumnie migocą.
Jutro zgasną...
Jutro spoczniesz w wilgotnej glebie
wraz ze swoimi rodzicami.
Na cmentarzu pod sosnowym lasem.
W rodzinnej wsi.
Pozostawiłaś smutek i żal.
Lecz zostały też wspomnienia.
Te dobre. Złych nie było.
Odeszłaś...
Jutro sypnę na Ciebie piachem,
zakopią Cię...
Ale ja wiem że Ty zawsze
będziesz przy mnie.
Spytasz: "Jak w szkole?", uśmiechniesz się.
Bo taką Ciebie pamiętam.

I jak się Wam podoba?

paulina.

eeeee. sama nie wiem.

Marzycielka =)

Biały wiersz? Ładny... Tylko taki... taki smutny... Wolę wesołe, ale jest naprawdę ładny.

Isilianos

za każdym razem, kiedy pojawiała się kropelka nastroju smutnego, Ty ją zasypywałaś szorstkim określeniem z następnej linijki...

paulina.

je nie czuje w tym wierszu nic, co mogłabym...pochwalić? trudno.